بررسی تأثیر هوش سازمانی بر آینده نگری مدیران (مطالعه موردی: دانشگاه مازندران)

یکی از مهمترین امکانات سازمانها جهت توسعه ی قابلیت ها و شایستگی های منابع انسانی، کارآفرینی آنها می باشد. محققان پژوهش های گسترده ای درجهت تعیین مولفه های کارآفرینی انجام داده اند یکی از مهمترین مولفه های کارفرینی، آینده نگری می باشد. آینده نگری تلاشی سیستماتیک برای بررسی درازمدت آینده علم، فناوری، اقتصاد، محیط و جامعه به منظور شناسایی پدیده های نوظهور است که بیشترین منافع اقتصادی و اجتماعی را در برداشته باشد. از این رو این پژوهش با هدف بررسی میزان تاثیر مولفه های هوش سازمانی بر آینده نگری به مرحله اجرا درآمده است. این پژوهش از نوع همبستگی می باشد و داده ها بوسیله ی پرسشنامه که در بین 230 نفر از کارکنان آموزشی دانشگاه اعم از اساتید و مدیران آموزشی- اجرایی توزیع شد، جمع آوری شده است. در این پژوهش از روش نمونه گیری کل شماری استفاده شده است. داده ها بوسیله ی پرسشنامه های هوش سازمانی آلبرخت و کارآفرینی رابینز، که هر دو شامل روایی و پایایی مناسب بودند، جمع آوری شد. نتایج نشان داد که بین همه مولفه های هوش سازمانی و آینده نگری همبستگی بالاو مثبتی وجود دارد، تا جایی که میزان همبستگی شاخص هوش سازمانی 0/76 می باشد. این بدان معنی است که هرچه هوش سازمانی افزایش یابد، آینده نگری در افراد هم افزایش می یابد . همچنین تحلیل چند متغیره نشان داده است که مولفه های هوش سازمانی توانسته اند 60 درصد از تغییرات متغیر وابسته (آینده نگری) را تبیین کنند.