دیپلماسی رسانه ای در سیاست خارجه جمهوری اسلامی ایران ( مطالعه موردی دولت یازدهم)

هدف از این پژوهش بررسی جایگاه و اهمیت دیپلماسی رسانه ای در سیاست خارجه جمهوری اسلامی ایران در جهت اثبات حقانیت جمهوری اسلامی در مجامع جهانی و بخصوص افکار عمومی در دوره دولت تدبیر و امید و ارائه راهبرد و پیشنهادات کاربردی در این زمینه می باشد. امروزه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورها به عنوان یک عامل تعیین کننده در نظام بین الملل تحت تأثیر و تعامل تحولات شگرف در عرصه ارتباطات قرار گرفته است و «دیپلماسی رسانه» به عنوان یکی از شاخه های اصلی فعالیت های دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی پدیدار شده است و بخش قابل توجهی از دیپلماسی عمومی کشورهای به ویژه قدرتمند جهانی را به خود اختصاص داده است. حال با این مقدمه طرح این سوال اساسی می تواند بسیار مورد توجه باشد که با توجه به موضوعات اصلی سیاست خارجی ایران یکی از مهمترین ابزارها در کارآمدی دستگاه دیپلماسی ایران چه می تواند باشد؟ به عبارت دیگر حال که یکی از مهمترین موضوعات مورد مناقصه ایران در سیاست خارجه، تحریم های ناشی از موضوع هسته ای و مباحث حقوق بشری است که بطور مشخص با افکار عمومی جهانیان و اقناع دولت ها در ارتباط است با بهره گیری از چه امکاناتی می توان به شیوه ای کارآمد حقانیت جمهوری اسلامی را در مجامع جهانی و بخصوص افکار عمومی به اثبات رسانید؟ سعی نگارنده در این نوشتار مبتنی بر روش توصیفی، تبیینی و تحلیلی پاسخ به این پرسش می باشد و فرض بر این است که اینک یکی از اصلی ترین ابزارها و کارآمدترین استراتژی ها بهره گیری از پتانسیل های « دیپلماسی رسانه ای» است.

کلیدواژه ها:

رسانه ، دیپلماسی رسانه ای ، سیاست خارجه ، اقناع