مواتع برقراری روابط دیپلماتیک و همگرایی منطقه اس مصر بعد از انقلاب اسلامی 57

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 975

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICPEEE01_1453

تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395

چکیده مقاله:

دیپلماسی فعال جمهوری اسلامی ایران در برابر کشورهای جهان عرب که در حاشیه ی اجلاس بین المجالس با دیدار رئیس جمهور مصر - حسنی مبارک انجام گرفت می تواند نقطه ی عطفی در چشم انداز روابط دو کشور محسوب شود . در همین راستا ابراز علاقه محمود احمدی نژاد در نشست همکاری خلیج فارس برای برقراری مجدد روابط با مصر و افزایش مناسبات فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی میان دو کشور نوید بخش فصل جدیدی از روابط میان دو کشور است ایران و مصر بعنوان دو قدرت منطقه ای و تاثیر گذار جهان اسلام می توانند با همکاری ، منافع مشترک متعددی را از قبال این روابط پیگیری نمایند که تحقق این هدف مستلزم شناخت زمینه های متعدد واگرای و همگرای در روابط دو کشور و راه کارهای پیشروی برای بهبود شرایط است این میان تلاش پیگیر در برخی دولت ها با اتخاذ سیاست تفرقه افکنی میان قطب های جهان اسلام زمینه ی شکاف و دو دستگی میان امت اسلامی را فراهم می کنند که بر پیچیدگی اوضاع دو کشور افزوده می شود . این مقاله به دنبال آن است که با ارائه چارچوب نظری به تاثیر متقابل بین دو کشور ایران و مصر از نظر روابط بین المللی سیاسی بپردازد. بر این اساس پرسش اصلی مقاله این است که موانع برقراری روابط دیپلماتیک و همگرایی منطقه ای بین دو کشور ایران و مصر از نظر روابط بین المللی و سیاسی چیست؟ یافته های مقاله حاکی از آن است که با شناخت موانع سیاسی اقتصادی و فرهنگی برای از بین بردن ویا فائق آمدن بر آن با سیاست و برنامه ریزی به تنش زدائی و حل اختلافات بین دو کشور پرداخته و در نهایت با ائتلاف برای صلح تا حدودی فاصله میان ایران و مصر را کاهش داد.

نویسندگان

سید امیر نیاکوئی

استاد یار دانشگاه گیلان

حسن خزیر

کارشناس ارشد روابط بین الملل

پروا پور طهماسبی

کارشناس ارشد روابط بین الملل