بررسی تفاوت بین نسبت های مالی و مقیاس های حسابرسی در شرکتهای ورشکسته و شرکتهای غیر ورشکسته

میزان وقوع بحران های تجاری در سالهای اخیر در سراسر جهان بیش از هر زمان دیگری است. ارقام اقتصادی نشان دهنده افزایش بی سابقه ای در میزان ورشکستگی است. این امر موجبات نگرانی صاحبان سرمایه را فرآهم می آورد زیرا هزینه های اقتصادی ورشکستگی غیرقابل جبران و بسیار سنگین می باشد. لذا سرمایه گذاران به دنبال روش هایی برای پیش بینی ورشکستگی شرکتها هستند که هم از دیدگاه سرمایه گذاری و هم از دیدگاه اجتماعی حایز اهمیت باشد. هشدار اولیه از احتمال ورشکستگی، مدیریت و سرمایه گذاران را قادر می سازد تا دست به اقدام پیشگیرانه بزنند. به همین منظور آنان نیازمند اطلاعات مالی هستند که در قالب یک مدل وضعیت مالی شرکتها را پیش بینی کند. از جمله رایج ترین ابزار مورد استفاده در مدلهای پیش بینی ورشکستگی، نسبتهای مالی است. مطالعات تجربی محققین نشان می دهد که علاوه بر نسبتهای مالی، مقیاسهایی نظیر مقیاسهای حسابرسی نیز میتواند صحت و سقم صورتهای مالی شرکتها را آشکار نموده و در پیش بینی ورشکستگی شرکتها کمک شایان توجه ی نماید. درنتیجه به منظور اجتناب از زیانهای هنگفتی که به واسطه ورشکستگی پدید می آید لازم است مطالعاتی در این زمینه صورت گیرد تا قبل از ورشکستگی های هشدارهای لازم را در مورد ورشکستگی ارائه دهد. هدف این پژوهش، بررسی مدل های پیش بینی ورشکستگی در رکتهای غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. این پژوهش با استفاده از مطالعات توصیفی و روش همبستگی در نمونه آماری 175 شرکت انجام گردیده است. برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است و ابزارگرد آوری اطلاعات، صورتهای مالی شرکتها و یادداشت های همراه آنها بوده است.

کلیدواژه ها:

ورشکستگی ، مقیاسهای حسابرسی