نقش و جایگاه بنیادگرائی اسلامی در دوره پس از جنگ سرد

در حالیکه در دوره جنگ سرد ؛ نظام سرمایه داری و ایالات متحده به منظور اعمال قدرت و نفوذ خود در سطح جهانیهمیشه نظام کمونیستی و اتحاد جماهیر شوروی را به عنوان یک دشمن ایدئولوژیکی، سیاسی، نظامی و اقتصادی در برابرخود می دیدند ، اما با فروپاشی نظام کمونیستی و اتحاد جماهیر شوروی و ضعف این کشور به عنوان یک رقیب دیرینهاما در عین حال هویت ساز، باعث گردید که فردای پس از پایان دوره جنگ سرد، ایالات متحده به جهت خلاء، ایجادشده به دنبال رقی هویت ساز باشد. لذا تئورسین های آمریکایی همچون هانتینگتون برای ایجاد یک رقیب و دشمنایدئولوژیک مباحثی همچون جنگ تمدن ها و جنگ های صلیبی را محرح نمودند. و با توجه به شکل گیری ایدئولوژیانقلاب اسلامی ایران طرح چنین مباحثی را تسریع نمود. اما بنیادگرایی اسلامی چه به عنوان پروسه و یا پروژه، به دلایلیهمچون عدم برخورداری از پتانسیل هویت سازی،عدم همگرایی و اتحاد در بین جوامع اسلامی و فقدان توانمندی هایلازم سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی نمی تواند به عنوان یک منبع قدرت ایدئولوژیک و هویت ساز همچون ایدئولوژیکمونیسم در برابر ایدئولوژی سرمایه داری و جاان غرب موفق باشد.

کلیدواژه ها:

بنیادگرائی اسلامی ، هویت ، دو قحبی ، پس از جنگ سرد ، ایدئولوژی ، پایان تاریخ