بررسی اثرات سرب و کادمیوم ناشی از پسآب پتروشیمی بر آب، رسوب و جوامع ماکروبنتیک خور زنگی(از انشعابات خور موسی در خلیج فارس)

خور زنگی در شمال غرب خلیج فارس واقع شده و یکی از انشعابات خور موسی می باشد . خور زنگی علاوه براهمیت شیلاتی از جنبه های زیست محیطی نیز دارای ارزش زیادی بوده و از نقطه نظر تولید، غ نا و تنوع زیستی دارای آبزیان مختلف شامل انواع ماهیان و انواع کفزیان ماکروبنتوز که غذای آنها را شامل می شود . با احداث منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر در سال 1376 در کنار خور زنگی، تغییراتی در این اکوسیستم حساس ایجاد و طی این مدت پسآب های تصفیه شده و تصف یه نشده کارخانجات اطراف وارد آن شد . نمونه برداری از ماکروبنتوزها و فلزات کادمیوم و سرب، موجود در آب و بستر خور های محصور و قسمت آزاد شرقی خور زنگی دو مرتبه در فصل پرباران و کم باران جهت ارزیابی میزان این فلزات در آب و رسوبات سطحی خور زنگی و تاثیر آنها بر ت راکم ماکروبنتوزها انجام شد . فاکتورهای دماpH شوری ، دانه بندی و درصد کل مواد آلی ، به دلیل تاثیرشان بر غلظت فلزات سنگین اندازه گیری و همبستگی بین آنها با میزان فلزات سنگین سنجیده شد. نمونه های بنتوز پس از انتقال به آزمایشگاه جداسازی و شمارش می شدند . برای آنالیز فلزات سنگین، نمونه ها ی آب و رسوب در دمای 4 درجه سانتیگراد به آزمایشگاه منتقل و بر اساس استانداردهای رایج و بوسیله دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد ند. حداقل و حداکثر میزان اندازه گیری شده فلزات بر حسب ppm عبارتند از : کادمیوم در آب 0/07 تا 0/12 در رسوب 1/68 تا 2/88 و سرب در آب 0/19 تا 0/29 در رسوب 1/43 تا7/31 نتایج نشان دادند میزان سرب و کادمیوم موجود در رسوبات نواحی نزدیک به تخلیه پسآب نسبت به ایستگاههای دورتر از این نواحی بالاتر بود

کلیدواژه ها:

خور موسی ، خور زنگی ، کادمیوم ، سرب ، آلودگی فلزات سنگین