بررسی نوسانات شوری در آبهای استان بوشهر (خلیج فارس)

بررسی نوسانات شوری در خلیج فارس و بخصوص آبهای استان بوشهر بر اساس نتایج ثبت شده 10 ساله،گویای آن است که تغییرات میزان شوری در منطقه دارای روندی ثابت می باشد . میانگین این عامل در طول سال39/12 گرم بر لیتر بوده، در تابستان به حداقل38/68گرم بر لیتر کاهش یافته و در زمس تان به حداکثر39/34 گرم بر لیتر افزایش می یابد.مقایسه نوسانات میانگین 10 ساله شوری با میانگین تغییرات عوامل مختلف محیطی از جمله تبخیر و بادهای مختلف در استان های ساحلی خوزستان تا سیستان و بلوچستان گویای آن است که بیشترین میزان همبستگی نوسانات شوری در خلیج فارس با بادهای منطقه چابهار می باشد بطوریکه این همبستگی با بادهای جنوب غرب، جنوب شرق و شرق منطقه چابهار به ترتیب SE r=-0.86, α= و ( 0 (SW r= 0.64, α=0.02 و E r=- , 0.8 α=0) محاسبه گردید این مقادیر همبستگی به ترتیب از چابهار به سمت خوزستان کاهش می یابد با توجه به نتایج فوق به نظر می رسد که نوسانات بادهای موجود در منطقه اقیانوس هند و دریای عمان برنوسانات شوری در خلیج فارس از طریق هدایت آب از تنگه هرمز به سمت خلیج فارس موثر می باشد

کلیدواژه ها:

خلیج فارس ، استان بوشهر ، بادهای موسمی ، اقیانوس هند ، نوسانات شوری ، منطقه چابهار