خلیج فارس در گذر تاریخ

بررسی حاکمیت تاریخی خلیج فارس و سیر جداسازی برخی جزایر و بنادر خلیج فارس از ایران و عوامل مؤثر دراین مهم، در پاسخ به طرح ادعاسازی برخی شیوخ جزیره نشین و گفته های یاوه و مغرضانه در خصوص نام خلیج فارس از جمله اهداف این تحقیق می باشد، که تمامی منابع رس می، مکتوب و موجود، اعم از داخلی و خارجی مؤید این است که حاکمیت ایران بر خلیج فارس سابقه ای 2600 ساله داشته، و همه جزایر و کرانه های خلیج فارس از 550 پیش از م یلاد تا سال 651 میلادی در اختیار و تحت حاکمیت ایران بوده است . همزمان با ظهور سلسله صفویه در ایران، پای اروپائیان (استعمار) به این منطقه باز شد و بخش هایی از خلیج فارس به تدریج در تصرف موقت آنها، قرار گرفت. که به تناوب در دوران شاه عباس کبیر، نادرشاه و کریم خان زند حاکمیت ایران بر تمام نقاط خلیج فارس احیاء گردید. پس از فوت کریم خان زند بخش هایی از خلیج ف ارس (چون بصر ه و عمان و ...) به دلایلی مورد غفلت جانشینان وی قرار گرفت و از ایران جدا شد . سپس انگلستان برای دست یابی به اهداف اقتصادی و سیاسی خود و به بهانه هایی مشروع (از جمله مبارزه با دزدان دریایی و مبارزه با قاچاق برده )، نیروی دریایی جواسم را امحاء و سپس قرارداد تحت الحمایگی با شیوخ منعقد کرد ، بحرین را از ایران جدا نمود و با طرح ادعاسازی بر برخی جزایر ایرانی، به تحریک شیوخ شارجه و رأس الخیمه بر علیه ایران پرداخت. فقدان حکومت های مقتدر، متمرکز و متوالی در ایران به همراه جنگ های خارجی و برخی تضادها، قدرت ط لبی ها و ناامنی های داخلی، به موازات حضور تجاوزگرانه، سلطه جویانه ، استعماری و استثمارگ رانه اروپائیان به ویژه پرتغالی ها ، هلندی ها و... در رأس آنها انگلستان ، در خلیج فارس، از جمله عوامل مؤثر بر جداسازی برخی جزایر و بنادر ایرانی در خلیج فارس از ایران می باش ند و در جرگه مهم ترین یافته های این مقاله به شمار می آیند که یه میزان منابع موجود از موفقیت مطلوب برخوردار است

کلیدواژه ها:

منازعه ، استعمار ، نفوذ ، سلطه ، رقابت ، قدرت ، مالکیت ، حاکمیت