بررسی میزان جذب، انباشتگی و مقاومت به آنتیموان در گیاه دارویی Salvia officinalis

فلزات سنگین جز خطرناک ترین آلاینده هایی هستند که در پوسته زمین و رسوبات وجود دارند. انباشت زیاد فلزات سنگین بر جذب و انتقال عناصر ضروری و مواد غذایی مورد نیاز گیاه اثرات نامطلوب دارند و منجر به اختلال در متابولیسم طبیعی سلولهای گیاهی شده و در نتیجه کاهش رشد گیاه را به دنبال دارند. آنتیموان (Sb) یکی از فلزات سنگین خطرناک میباشد که در غلظتهای بالا در خاکهای معدنی وجود دارد و باعث ایجاد آلودگی و مسمومیت در گیاهان و موجودات زنده میشود. به علت کاربرد فراوان گیاهان دارویی بویژه در صنعت داروسازی، این مطالعه با هدف بررسی اثرات سمیت آنتیموان بر گیاه دارویی Salvia officinalis از خانواده Lamiaceae صورت گرفت و میزان تجمع آنتیموان و همچنین میزان تحمل و اثرات فیزیولوژیک ناشی از سمیت این عنصر در این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام آزمایش گیاهان، 20 روز در محیط کشت هیدروپونیک در معرض غلظت های .، 8، 24، 74، 221 و 665 میکرومولار از آنتیموان (Ш) و (V) قرار گرفتند. سپس نمونه برداری از گیاهان انجام شد و وزن خشک نمونه ها، غلظت آنتیموان در ساقه و میزان رنگیزه کلروفیل مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده با افزایش غلظت آنتیموان در محیط کشت وزن خشک ریشه و ساقه کاهش مییابد که این فرایند در آنتیموان (Ш) مشهودتر میباشد. از طرفی یک رابطه خطی بین میزان آنتیموان در محلول غذایی و میزان جذب و تجمع آن در گیاه مشاهده شد. همچنین افزایش غلظت آنتیموان باعث کاهش میزان کلروفیل کل نسبت به گیاهان شاهد گردید.

کلیدواژه ها:

آنتیموان ، Salvia officinalis ، تجمع ، تحمل ، کلروفیل