پاسخ فیزیولوژیک ریزجلبک Chlorella sorokiniana EAKI به آلاینده 1و2دی کلرواتان وتوانایی ریزجلبک در حذف زیستی این ترکیب

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 354

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICPP06_069

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

جلبک سبز Chlorella اغلب در تصفیه فاضلاب به دلیل نرخ رشد سریع و توانایی حذف مواد آلاینده از پساب های مختلف به طور گسترده ای استفاده شده است. تصفیه جلبکی (Phycoremediation) استفاده از جلبکها برای حذف یا تبدیل زیستی آلاینده ها از پسابها و یا دی اکسیدکربن از هوای آلوده میباشد. فرضیه اصلی این است که ریزجلبک ها بعضی از آلاینده ها را به مواد غیرخطرناک تبدیل میکنند و اجازه می دهند که پساب، تصفیه شده و مجددا استفاده شود و یا بدون آلودگی تخلیه شود. دی کلرواتان به عنوان یک ماده سرطان زا و جهش زا برای انسان شناخته شده است. این ترکیب جز 14 ترکیب آلی فرار طبقه بندی می شود. در پژوهش حاضر پاسخ فیزیولوژیک ریزجلبکChlorella sorokiniana EAKI به آلاینده 1و2دی کلرواتان وتوانایی ریزجلبک در حذف زیستی این ترکیب درفاز ایستایی رشد مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور، ریزجلبک مورد نظر در شرایط 16 ساعت روشنایی با شدت 3000 لوکس و 8 ساعت تاریکی و دمای 25±2 سانتی گراد قرارداده شد، سپس رشد با استفاده از روش جذب نوری، پتانسیل احیاکنندگی کل با استفاده از روش FRAP و همچنین توانایی ریزجلبک در حذف 1 و2 دی کلرواتان با استفاده از دستگاه GC-MS و با روش سازمان بهداشت عمومی آمریکا صورت پذیرفت. در پژوهش حاضر همسو با افزایش غلظت 1و2دی کلرواتان، فعالیت فیزیولوژیکی و پتانسیل احیاکنندگی هر سلول ریزجلبک نیز افزایش پیدا نمود. حداکثر توانایی ریزجلبک در حذف تیمار 1و2 دی کلروا تان از بین غلظتهای100،300،500،700،900و1100 میلی گرم بر لیتر دی کلرواتان، در غلظت 100و 300 میلی گرم بر لیتر به صورت 100 درصد بود. با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر، تصفیه زیستی 1و2دی کلرواتان توسط ریزجلبک سبز کلرلا پیشنهاد میشود.

نویسندگان

عرفان آتش دهقان

بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

ساسان محسن زاده

بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

هاجر زمانی

بخش زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

محمدرضا کشت ورز

شرکت بهره برداری نفت و گاز زاگرس جنوبی