استفاده از خطوط سبز به عنوان زیرساختی سبز و دوستدار محیط زیست (مطالعه موردی: راه آهن شهری اروپا)

با گسترش آلودگی های زیست محیطی ایجاد شده توسط وسایط حمل و نقل در شهرها، راه آهن به دلیل ایجاد آلودگی آب و هوایی و زمینی کمتر( به دلیل سطح اشغال کمتر زمین) به عنوان یکی از شقوق حمل و نقلی سازگار با محیط زیست شناخته شده است. امروزه، در کشورهای پیشرفته دنیا، علاوه بر گسترش حمل و نقل ریلی در جهت کاهش هر چه بیشتر آلودگی، با ارایه راهکارهایی از این سیستم به عنوان زیرساختی برای دفع آلودگی های بوجود آمده از سایر شیوه های حمل و نقلی (جاده ای و هوایی) استفاده می نمایند. یکی از این راهکارها استفاده از سیستمهای راه آهنی است که از پوشش گیاهی در حاشیه خود بهرمند هستند که علاوه بر افزایش میزان جذابیت منظر، کاهش آلودگی صوتی و زیست محیطی به انتشار و تولیدمثل گیاهان و حیوانات کمک شایانی میکنند. در این مقاله با مطالعه موردی چند شهر شاخص اروپایی به استخراج شاخصه های کلیدی پیاده سازی این سیستم ها پرداخته و میزان اثربخشی زیست محیطی آن مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، ریل ، آلودگی ، زیرساخت سبز