بررسی امکان پذیری ارتقای خطوط عادی به خطوط پرسرعت از دیدگاه اصلاح هندسه مسیر(مطالعه موردی خطوط راه آهن ناحیه یزد)

وجود یک شبکه حمل ونقل ریلی توانمند، یکی از نیازهای اساسی هر کشور در راستای دستیابی به توسعه پایدار در ابعاد مختلف میباشد. یکی از راه های مهم تحقق این اهداف، افزایش سرعت در خطوط ریلی میباشد که علاوه برافزایش ظرفیت شبکه، میتواند سبب کاهش قابلملاحظهای در بحث زمان سیر گردد. افزایش سرعت در خطوط به دو شیوه امکانپذیر میباشد. مورد اول احداث خطوط جدید با قابلیت سرعت سیر بالا و مورد دیگر ارتقای خطوط عادی موجود به خطوط پرسرعت میباشد. احداث خطوط جدید همواره با محدودیتهایی از قبیل کمبود منابع مالی، کمبود زمان و... روبرو میباشد. لذا در این مواقع میتوان با اصلاح و اعمال تغییراتی در بخشهای مختلفی همچون هندسه مسیر، شرایط زیرسازی و روسازی، ناوگان، برنامهریزیهای سیر و حرکت و... در راستای افزایش سرعت در خطوط گام برداشت. در این میان با توجه به اهمیت و نقش کلیدی اصلاح هندسه مسیر در امر افزایش سرعت در خطوط، در این مقاله تلاش گردید با مطالعه تجارب، استانداردها و آیین نامه های مختلف در زمینه ارتقای خطوط عادی به خطوط پرسرعت از منظر اصلاح هندسه مسیر، ضمن بررسی و مقایسه این موارد، در قالب یک مطالعه موردی در خطوط راه آهن ناحیه یزد، میزان تطابق شرایط موجود خطوط این ناحیه با استانداردهای موجود در ادبیات فنی موضوع، موردبررسی قرار گیرد.نتایج مبین وجود عدم تطابق در برخی از آیتمهای موردبررسی میباشد که در این راستا موارد اصلاحی و طرحهای پیشنهادی جهت اصلاح هندسی آیتمهای مذکور در راستای افزایش سرعت در خطوط این ناحیه، بیان گردید.

کلیدواژه ها:

راه آهن ، افزایش سرعت ، ارتقای خطوط عادی به خطوط پرسرعت ، هندسه مسیر