مکان یابی دسترسی ایستگاه های مترو در بافت های فرسوده شهری، گامی موثر در ارتقای امنیت اجتماعی، احیا و بازآفرینی محلات فرسوده شهری

از مشکلات عمده مطرح شده توسط ساکنان بافت تاریخی عودلاجان، عدم وجود امنیت به لحاظ جایگزینی ساکنین قدیم با قشر مهاجر از طبقه اجتماعی – اقتصادی- فرهنگی متفاوت است. از دیگر سوی، بافت فشرده، کوچه های باریک و وجود معابری با رویت پذیری کم در میان بافتی فرسوده همراه با خانه هایی متروکه و یا خانه هایی که تبدیل به کارگاه شده اند، همگی عواملی کالبدی هستند که به نابهنجاری های اجتماعی درون بافت دامن می زنند. از سویی دیگر لزوم احداث ایستگاه های مترو جهت سرویس دهی به این مناطق ضروری می نماید. لذا می توان از پتانسیل این ایستگاه ها به لحاظ توان جذب جمعیت، در جهت حل مشکلات بافت، بهره گیری نمود.حضور این ایستگاه ها، خلوت بودن را از این بافتها سلب نموده و رویت پذیری را به واسطه حضور افراد بیشتر افزایش می دهد و هم این که امکان مطرح شدن چالشی مابین مزایا و معایب استقرار ایستگاه های مترو در بافتهای تاریخی، علیرغم آسیب رسانی لرزش های مداوم و پیوسته مترو به بافت ضعیف بناهای تاریخی، حضور این ایستگاه ها مزایای متعددی را می توانند به همراه داشته باشند. در عین حالی که حضور افرادی را از طبقات اجتماعی متفاوت به این مناطق فراهم می نماید که این خود آشنایی با این مناطق را بیشتر نموده و این نیز به نوبه خود در ارتقای حس تعلق موثر است و بالنتیجه امکان جایگزینی ساکنین مهاجر با قشری اصیل تر و طبقه بالاتر فراهم می گردد.این تحقیق در نظر دارد تا ابتدا تیوری های گوناگون برای برقراری امنیت اجتماعی از طریق طراحی محیطی را مورد بررسی و مداقه قرار دهد. سپس با تحلیل های انجام شده توسط نرم افزار نحو فضا (ارزیابی رویت پذیری، پیوستگی و دسترسی ها) به شناخت محله مورد نظرمیپردازد. سپس با استفاده از یافته های نرم افزار نحو فضا به واکاوی عوامل ایجاد ناامنی در این محله با تکیه بر اصول تشریح شده در تیوری های مطرح شده در ارتباط با امنیت اجتماعی، میپردازد. به این ترتیب می توان راه حل های شایسته راهبردی جهت برقراری امنیت در این محلات را پیشنهاد نمود.با توجه به این که محله عودلاجان شرقی از ناامن ترین محلات فرسوده تاریخی شهر تهران می باشد، فلذا اجرای روند فوق در این محله نمایش داده خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده تاریخی ، ایستگاه مترو ، رویت پذیری ، امنیت اجتماعی ، شبکه دسترسی