مدیریت ریسک در ساخت ایستگاه های متروی تهران

مدیریت ریسک عبارت از فرایند مستندسازی تصمیمات نهایی اتخاذ شده و شناسایی و به کار گیری معیارهایی است که میتوان از آنها جهت رساندن ریسک تا سطحی قابل قبول استفاده کرد. از آنجایی که ساخت تونل و ایستگاه های مترو در محیط شهری تهران، به دلیل بافت فرسوده بخشی از مناطق، با خطر آسیب رسانی به جمعیت ساکن، تاسیسات فرسوده و تهدیدهای ناشناخته درون زمینی همراه می باشد، لذا جهت حفظ امنیت ساکنین این مناطق، پرسنل و کارگران پروژه و همچنین عدم آسیب رسانی به تاسیسات مجاور و البته از بین نرفتن بخشی از دارایی کشور، می بایست این ریسک ها به خوبی شناسایی شده و تمهیدات لازم برای کنترل آن ها به کار گرفته شود. به همین منظور و در این تحقیق در ابتدا تعاریفی مقدماتی از ریسک، انواع ریسک و مدیریت ریسک آورده شده است. در ادامه نیز با بهره گیری از روش طوفان مغزی، ریسک های محتمل بر پروژه های ساخت ایستگاه مترو شناسایی شده و با استفاده از ماتریس های احتمال تاثیر، این ریسک ها رتبه بندی شده اند. در پایان نیز برای مقابله با این ریسکها راهکارهای مناسب ارائه شده است. طبق نتایج به دست آمده، تورم، مشکلات مالی کارفرمایان و تحریم از مهمترین ریسک های این پروژه ها می باشد.

کلیدواژه ها:

ریسک ، مدیریت ریسک ، مترو ، طوفان مغزی