تأثیر ارزشیابی توصیفی برافزایش یادگیری دانش آموزان پایه های اول تا سوم مدارس ابتدایی منطقه 1 و 4 شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرح ارزشیابی توصیفی و با توجه به ویژگی های شناختی، عاطفی و روانی- حرکتی دانش آموزان پایه های اول، دوم و سوم ابتدائی منطقه 1 و 4 شهر تهران ایجام گرفت. طرح ارزشیابی توصیفی با استفاده از ارزشیابیتکوینی، ارزشیابی عملکردی و دادن بازخورد توصیفی از سال تحصیلی 83-1382 تا کنون در ابتدا، در بعضی از شهرهای کشور وهم چنین بعضی از مدارس ار مناطق مختلف شهرتهران به صورت آزمایشی اجراشده بود. این طرح در چهار منطقه ازشهر تهران(مناطق 16، 9، 5، 1) به صورت آزمایشی اجرا شدا ، سپس به وسیله پژوهشی توسط دکتر علی اکبر سیف مورد ارزیابی قرار گرفتهاست. در پژوهش مورد نظر 96 دانش آموز پایه سوم ابتدایی از مدارس مشمول طرح ارزشیابی توصیفی به عنوان گروه آزمایش و96 دانش آموز از مدارس هم سطح آنها که تحت پوشش ارزشیابی توصیفی نبودند، به عنوان گروه گاواه انتخاب شدند و تاثیرارزشیابی توصیفی مورد بررسی قرار گرفته است. هم اکنون در کل ایران طرح ارزشیابی توصیفی برای پایه های اول تاششم ابتداییاجرا می گردد. پژوهش حاضر با استفاده از روش پس رویدای و طرح علی انجام گرفته است. دراین پژوهش جامعه شامل کلیهمعلمان پایه اول ،دوم و سوم دبستان های منطقه 1 و 4 شهر تهران ونمونه شامل 32 نفر ا زمعلمان پایه های اول، دوم و سومابتدائی ازمناطق 1 و 4 شهر تهران بودند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش عبارت بود از : پرسشنامه مقایسه ایارزشیابی توصیفی و ارزشیابی سنتی محقق ساخته ،که با توزیع پرسشنامه بین خبرگان اعتبار روایی آن مورد تایید قرار گرفت وهمچنین به روش (آلفای کرونباخ) و (دو نیمه کردن) پایایی آن مورد تایید قرارگرفت. برای بررسی فرضیه ها از آزمون t استفادهشد. نتایج نشان داد که ار حیطه شناختی ،حیطه عاطفی وحیطه روانی- حرکتی ، میانگین توانایی دانش آموزان در روش ارزشیابی توصیفی بیشتر از ارزشیابی سنتی است و بر توایایی اهداف مذکوردر دانش آموزان تأثیر مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، ارزشیابی سنتی ، حیطه شناختی ، حیطه عاطفی ، حیطه روایی- حرکتی