بررسی دیدگاه کوهن و معلمان استثنایی و عادی و تلفیقی در مورد آموزش تلفیقی کودکان ناشنوا و کم شنوا

هدف اصلی این مقاله بررسی نظر کوهن و معلمان در مورد آموزش تلفیقی کودکان ناشنوا و کم شنوا و عوامل مؤثر در این نوع آموزش بود . برایاین منظور دیدگاه کوهن در موردگنجاندن کامل کودکان ناشنوا در آموزش و پرورش بررسی و همچنین دیدگاه های معلمان را با پژوهشگران دراین حضور تطبیق داده می شود .نتایج نشان داد که از نظر کوهن مهمترین مسئله در آموزش تلفیقی زمانی است که مشکلات فرد ناشنوا به زبان و ارتباط مربوط است و دچارمشکل می شوند .و از نظر معلم ها آموزش روش های تدریس ویژه مهمترین نیاز آموزشی معلمان تلفیقی است . از سوی دیگر دیدگاه معلم های استثنایی ، تحصیلکرده در رشته علوم تربیتی ، معلم هایی که در دوره آموزش تلفیقی شرکت کرده بودند ، و معلم های مقاطع ابتدایی و متوسطه نسبت به آموزشتلفیقی به ترتیب مثبت تر از نگرش معلمان عادی ، غیر علوم تربیتی ، حضور نیافته در دوره آموزش تلفیقی و معلم های مقطع راهنمایی بود.

کلیدواژه ها:

دیدگاه کوهن ، آموزش تلفیقی ، کودکان ناشنوا و کم شنوا ، معلم های تلفیقی ، معلم های استثنایی