مقایسه ی میزان خودکارآمدی و راهبردهای خود تنظیمی والدین و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه چهارم دبستان شهر جیرفت

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ی میزان خودتنظیمی و خودکارآمدی والدین و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی شهر جیرفت انجام شد. تعداد 190 نفر دانش آموزان پایه چهارم به روش نمونه گیریخوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد و از والدین آنها (190 پدر و 190 مادر) دعوت شد تا به پرسشنامه هایخودتنظیمی و پرسشنامه خودکارآمدی شرر پاسخ گویند. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از سوابق تحصیلیآنان استخراج شد و به داده های کمی تبدیل گردید. یافته های تحقیق نشان داد که: بین خودتنظیمی والدین وپیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین خودکارآمدی والدین و پیشرفت تحصیلیدانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بینخودتنظیمی و خودکارآمدی پدران قادر است 16 درصد و متغیرهای پیش بین خودتنظیمی و خودکارآمدیمادران 11 درصد واریانس پیشرفت تحصیلی فرزندان را تبیین نماید. و بین میزان خودتنظیمی و خودکارآمدیپدران و مادران رابطه ی مثبت و معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

خود کارامدی ، خود تنظیمی ، پیشرفت تحصیلی ، پایه چهارم