اثر بخشی تاثیر آموزش الکترونیک بر یادگیری خودنظم دهی، رشد شناختی، روانی، اخلاقی و اجتماعی دانشجویان

هدف تحقیق حاضر تبیین اثر بخشی تاثیر آموزش الکترونیک بر یادگیری خودنظم ده، رشد شناختی، روانی، اخلاقی واجتماعی دانشجویان می باشد.این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل نابرابراست .جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان (دختر و پسر) دانشگاه پیام نور فارس در سال 93-94 بود. حجم نمونه تحقیق 32 نفر است که به روش تصادفی انتخاب شدند، به این ترتیب که 16 نفر گروه آزمایش (8 دختر و8 پسر) و 16 نفر گروه کنترل (8 دختر و 8 پسر) می باشند. روش اجرای تحقیق بدین صورت است که قبل از اجرایپژوهش، پیش آزمون (پرسش نامه استاندارد شده نئو و راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پنتریچ) به صورت هم زماندر گروه آزمایش و گروه کنترل اجرا شد. گروه آزمایش، آموزش الکترونیکی با استفاده از آموزش «پاورپوینت، نرم افزارهای آموزشی، کامپیوتر» را دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکردند. بعد از پایان آموزش در هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. مقیاس های مورد استفاده، پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پنتریچ و همکاران (1991) پرسشنامه شخصیتی 5 عاملی نئو (NEO-FFI) که وارسی روانسنجی اینمقیاس توسط روشن چسلی و همکاران (1385) انجام شد. تحلیل داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام شد.در بخش داده های توصیفی به بررسی میانگین، انحراف معیار متغیر ها و در بخش داده های استنباطی جهت آزمونفرضیه های تحقیق از آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد تفاوت معناداری میان دو گروه کنترل وآزمایش در یادگیری خودنظم ده، رشد شناختی، روانی، اخلاقی و اجتماعی دانشجویان وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیک ، یادگیری خودنظم ده ، رشد شناختی ، روانی ، اخلاقی و اجتماعی