رابطه تفکر غیر انتقادی، خودپنداره وابسته با خودکارآمدی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر رشت

هدف:هدف از انجام تحقیق بررسی رابطه بین تفکر غیرانتقادی و خودپنداره وابسته با خودکارآمدی دربین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه می باشد . روش: روش انجام تحقیق از نوع همبستگی بوده که درآن از جامعه آماری دانش آموزان مقطع متوسطه شهر رشت می باشند که از بین 7500، 200 نفر به، عنوان نمونه آماری و به روش خوشه ای انتخاب شدند. در این تحقیتق از پرسشنامه های خودپندارهوابسته راجرز (1989)، پرسشنامه تفکر غیرانتقادی (1990) و خودکارآمدی شوارز و جروسالم (2000)استفاده شد . یافته ها: نتایج ضریب رگرسیون نشان می دهد که تفکر غیرانتقادی و خودپنداره وابستهتوانسته است تغییرات متغیر ملاک (خودکارآمدی) راپیش بینی کند. بین تفکر غیرانتقادی باخودکارآمدی رابطه معناداری وجود داشت . بین خودپنداره وابسته و خودکارآمدی رابطه معناداری وجوددارد.نتیجه گیری: در نهایت می توان اذعان داشت که مبحت تفکر غیرانتقادی و خودپنداره وابسته وخودکارآمدی، از عوامل سازنده یک جامعه می باشد که به خصوص در بحث دانش آموزان به عنوان آیندهسازان کشور باید توجه ویژه ای به آن گردد.

کلیدواژه ها:

تفکر غیرانتقادی ، خودپنداره وابسته ، خودکارآمدی ، دانش آموزان