جلوه های پایداری در شعر اسامه بن منقذ

ادبیات جنگ و مقاومت یکی از مهمترین جلوه ها و بن مایه های پایداری علیه تجاوزگری خصمانه دشمن تلقی میشود؛ چنانکه روح ایثارگری و مقاومت از یکایک واژگان و ترکیب های شعری موج میزند؛ بر این اساس ادبیات مقاومت با سابقه های کهن، همواره در متون ادبی- در سطح جهانی- از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بوده است. در این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی و با مراجعه به منابع کتابخانه ای و اینترنتی صورت گرفته است سعی بر این قرار گرفته تا مصادیق و مظاهر مقاومت و تنوع کمی و کیفی آن در شعر اسامه بن منقذ مورد موشکافی و نقد قرار گیرد تا مشخص شود از دل چه رویدادهایی برخاسته اند؛ چنانکه میزان هم سویی ساختار کلامی شاعر با مفاهیم ادب پایداری به خوبی بازتاب داده شده است. یافته های پژوهش نشانگر این واقعیت است که شاعر با سبکی نمادین و لحنی آتشین اندیشه ها و تفکرات ستم ستیزانه خود را منعکس کرده است. الگوها و نمادهای تاریخی وکهن، شخصیت های تاریخی و دینی، در کنار شاخص های دیگری چون؛ ستایش ومدح حماسه آفرینی های دلاوران، وتحمل سختی ناشی از رنج های دوری و فراق، هر کدام شکل خاصی از مصادیق پایداری در شعر اسامه تلقی می شوند؛ به طوری که عمق و ژرفای تاثیرگذاری جنگ های صلیبی را در عمق جان شاعر نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

اسامه ، ادبیات ، پایداری ، جنگ ، شاعر ، مقاومت