نگاهی تربیتی به ادبیات پایداری: ویژگی ها، شاخص ها و آسیب ها

مفهوم پایداری با سایه روشن های معنایی خود، گستره وسیعی را شامل می شود و بی اغراق می توان آن را یکی از بن مایه های اساسی ادبیات فارسی دانست که در ادوار مختلف شعر فارسی و در هر یک از گونه ها و انواع ادبی، خود را به شکلی نمایان ساخته و درون مایه ها و مضامین دیگر را در حول خود ایجاد نموده است. مقاله حاضر به منظور پی گیری پایداری، مفهوم ادبیات پایداری، آثار و آسیب های تربیتی آن به روش توصیفی - تحلیلی نوشته شده است. صرف نظر از ویژگی ها کلی این نوع ادبیات، آنچه وجه ممیز آن از سایر مقوله های ادبی است، در پیام و مضمون آن نهفته است. بدین معنا که آثاری ازاین دست اغلب آیینه دردها و مظلومیت های مردمی هستند که قربانی نظام های استبدادی شده اند. این آثار ضمن القای امید به آینده و نوید دادن پیروزی موعود؛ دعوت به مبارزه و ایستادگی در برابر ظلم و ستم، ستایش آزادی و آزادگی، ارج نهادن به سرزمین مالوف و شهیدان و جان باختگان وطن را در بطن خوددارند

کلیدواژه ها:

ادبیات ، تربیتی ، پایداری