انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در ادبیات مقاومت

تاریخ و ادبیات دو مقوله جدا ناپذیر از هم هستند و هویت یک قوم بستگی به هویت تاریخی و فرهنگی آن دارد؛ باید گفت ادبیات در هر دوره بر پایه بزرگترین حوادث دوران خود شکل می گیرد که مناسب با آن حادثه ادبیات آن دوره نیز رقم می خورد؛ بنابراین ادبیات هر ملت، تاریخ آن ملت است و تاریخ ملت ادبیات آن، در کشور عزیزمان جمهوری اسلامی ایران نیز، پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن تهاجم حکومت بعث عراق و دفاع همه جانبه مردم ایران از کشور و همچنین تبعات مورد ابتلای آن دوران خاطره انگیز و پر التهاب، که رویدادهای آن در حافظه تاریخ ثبت شده، تنوع و گستردگیموضوعات را از سوی نویسندگان، سرایندگان و محققان کشور از آن زمان تاکنون به دنبال داشته است. حقیقت آن است که انقلاب اسلامی و دفاع مقدس فرازی مهم از تاریخ ایران زمین است؛ با شروع انقلاب اسلامی و پیروزی آن در بهمن 1357، ادبیات انقلاب نیز شکل گرفت و متعاقب آن با شروع جنگ تحمیلی و دفاع مقدس، ادبیات انقلاب جای خود را به ادبیات مقدس داد که تا کنون نیز ادامه دارد. این مهم به گونه ای بوده و هست هنوزکه تکثر و تعدد عنوان های نام گذاری شده ادامه داشته و اصلاحاتی چون: ادبیات جنگ، ادبیات پایداری، ادبیات مقدس، ادبیات متعهد و ... برای دفتر ادبیات آن دوره تاکنون ثبت شده و علاوه بر تعیین دو واحد درسی با عنوان آشنایی با علوم و معروف دفاع مقدس در مقاطع تحصیلی دانشگاه، رشته ی خاصی چون ادبیات پایداری در دوره کارشناسی ارشد دانشگاه نیز راه اندازی شده است.این موارد موجب شد تا برای آشنایی بیشتر به حدود علمی و ادبی آن واژهها و کاربرهای آن، با تعریف واژه ها و اصطلاحات: انقلاب اسلامی، جنگ، دفاع مقدس، ادبیات جنگ، ادبیات دفاع مقدس، ادبیات مقاومت و پایداری با استفاده از دیدگاه پژوهشگران ومحققان، نقش آن بر ادبیات و به خصوص مقاومت را مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، پایداری و مقاومت ، انقلاب اسلامی ، جنگ و دفاع مقدس