بررسی و تبیین مفهوم هنر و زیبایی از دیدگاه عرفانی

هنرشناختی حدسی است و ازتلاقی مبدا وحدانی با مبدا وجودی به دست م یآید درمعنای اصطلاحی هنر اختلافات زیادی به چشم می خورد که نشان میدهدهنر به خاطر عمق و گستردگی و ظرافت خود درعین پیدایی ناپیداست هنرحرکتی است حبی برای رسیدن به کمال مطلق و رویت جمال دوست که از طریق سیرانفسی درذات انسان حاصل آمده و ازعالم معنا به عالم صورت هبوط کردها ست این معنا با مفهوم امروزین هنر یعنی آنچه اثری لذت آفرین و تخدیری دارد متفاوت است بخش نخست مقاله حاضر نگاهی به تعاریف و مفاهیم هنر است بخش دوم به بررسی هنر ازدیدگاه عرفانی اندیشمندان وعرفا می پردازد نظریات اندیشمندانی چون سهروردی عطارنیشابوری مولوی سعدی حافظ ملاصدرا و از دوران معاصر نیز نظرات علامه جعفری آیت اله مطهری دکترشریعتی و آیت اله خامنه ای موردمطالعه قرارمیگیرد هدف این بررسی این استکه اگر طبیعت یک محمل یادخداد ذکر است از آن روست که خالق ان صانع الهی بودها ست و اگرهنر می تواند محمل ذکر احد قرارگیرد به این دلیل است که اگرچه خالق ان انسان است اما ازنوعی الهام فرافردی و حکمت ناشی می شود که به او باز میگردد.