بررسی عددی و آزمایشگاهی مقاومت برشی ترک های کششی در گودبرداری های عمیق تحت تزریق ثقلی دوغاب

گودبرداری در پروژه های ساختمانی باعث تغییر در میدان های تنش و کرنش در دیواره های گودبرداری می شود. درخاک های چسبنده، کاهش تنش افقی ناشی از گودبرداری و عدم تامین مهار جانبی کافی سبب ایجاد ترک های کششی به موازات دیواره گودبرداری می شود. نفوذ آب سطحی درون این ترک ها، منجر به ایجاد فشار هیدرواستاتیکی دردیواره های ترک می شود. این موضوع همراه با کاهش طول سطح لغزش بحرانی، باعث کاهش ضریب اطمینان پایداری دیواره های گود می شود. اصلاح و بهبود مقاومت برشی زمین در امتداد ترک با تزریق ثقلی دوغاب سیمان یکی ازروش های مرسوم ولی فاقد پشتوانه علمی در کارگاه های ساختمانی است. در این تحقیق با معادل سازی شرایط تنش های برشی در گودبرداری ها با شرایط تنش های برشی در آزمایش مقاومت تک محوری، از این آزمایش برای تعیین مقاومت برشی در سطح تماس دوغاب- خاک استفاده شده است. برای این منظور نمونه های استوانه ای شکلی از خاک های چسبنده با خواص خمیری متفاوت و درصد تراکم های مختلف همراه با ترک های 45 درجه با طول های مختلف بازسازی شده اند. این ترک ها با دوغاب هایی با نسبت آب به سیمان متفاوت به صورت ثقلی پر شده اند و پس از گیرش سیمان،مقاومت تک محوری آن ها اندازه گیری شده است. با مشخص بودن چسبندگی خاک نمونه های بکر (بدون ترک) بامحاسبات معکوس چسبندگی سطح خاک-دوغاب محاسبه شده است. در پایان با یک مدل سازی ساده در نرم افزارSlideتاثیر تزریق ثقلی دوغاب در افزایش ضریب اطمینان یک گودبرداری نمونه، نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

سطح تماس خاک و سیمان ، ترک کششی ، بهسازی خاک ، ضریب اطمینان گودبرداری