معرفی تناوب مناسب با در نظر گرفتن وضعیت زندگی و سطح مالی کشاورز بر پایه معیار های هشتشهرستان زاغه (AHP) گانه و زیر معیار های مربوطه با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی

طراحی الگوی کشت جزیی از مهمترین فعالیت هایی است که در جهت حفظ پایداری یا لااقل سوق دادن سیستم به سمت پایداری مد نظر قرار می گیرد. در نیل به این هدف طراحی مناسب، بهینه سازی مصرف نهاده ها و استفاده صحیح تر از منابع را نیز در بر دارد. در مساله طراحی الگوی کاشت باید پتانسیل تولید و انطباق آن با فرهنگ و دانش بومی، سیاست گذاری های دولتی و مسایل مربوط به بازار نیز مورد ارزیابی قرار می گیرد.جهت افزایش اعتبار الگوهای طراحی شده و پذیرش بالاتر این الگوها توسط کشاورزان، پرداختن به مسایلاساسی زندگی کشاورزان و توانمندی های کشاورز بسیار حائز اهمیت است. تعیین دقیق الگوهای طراحی شده وتعیین تناوب های صحیح از گامهای پر اهمیت بعدی بشمار می رود. معیار های مد نظر قرار گرفته باید کاملا نشات گرفته از مسایل منطقه ای و محلی باشد و آداب رسوم و وضعیت زندگی کشاورزان باید حتما مورد توجه قرار بگیرد. در این مقاله الگوی کاشت از طریق معیار های هشت گانه که معیار های اساسی وضعیت زندگی کشاورزان هر کدام جداگانه از زیر معیار های خاص خود برخوردارند، با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(AHP)طراحی شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل سلسله مراتبی ، سطح مالی کشاورز ، وضعیت زمین های منطقه ، بازار و دانش بومی