سیستمهای نوین بلندمرتبه سازی در معماری معاصر جهان

سازه و معماری دو مقولهی جدا ناشدنی هستند، سازه چنان جایگاهی در معماری دارد که هم به آن موجودیت میبخشد و هم فرم را حفظ میکند . معماران، سازه را بر اساس شکل کالبدی و به لحاظ علم ریخت شناسی، مشخص و تفکیک میکنند.اصولاً ساختمانها را نمیتوان بر حسب ارتفاع یا تعداد طبقه دستهبندی کرد. بلندی خود یک حالت نسبی است و بلندی یک ساختمان بستگی به شرایط اجتماعی و تصورات فرد از محیط دارد. از نقطه نظر مهندسی هنگامی میتوان سازه را بلند نامید که ارتفاع آن باعث شود که نیروهای جانبی ناشی از باد و زلزله بر طراحی آن تاثیر قابل توجهی گذارند. ساخت ساختمانهای بلندابتدا با هدف دفاع شروع و سپس جنبه های نمادی و کاربردی پیدا کرد. رشد و توسعه ساختمانهای بلند جدید در دهه هشتادقرن نوزدهم با کاربرد تجاری و مسکونی شروع شد. به همین خاطر متن حاضر قصد دارد تا بر اساس خصوصیات توصیفی سیستمهای سازهای ساختمانهای بلندمرتبه، مشخصه و معیار هر یک در نحوهی توزیع نیروها، به معرفی و تفکیک سیستمهای سازهای به کار رفته در ساختمانهای بلند بپردازد

کلیدواژه ها:

سیستمهای سازهای ، آسمانخراش ، سازههای مرتفع شبکهای ، سازههای مرتفع صندوقهای ، سازههای مرتفع با هستهمرکزی