مدیریت و طراحی شهری با نگرش ریزشهرهای شعاعی اورگانیک

این سوال مطرح است که چرا ما در کشور کار تکراری انجام می دهیم و انتظار نتیجه ای متفاوت ای را داریم،مدیریت شهر و طراحی سیستمی که بتواند شهر ها را هم بصورت اصولی مدیریت و هم کالبد فیزیکی آنرا بصورت منظم و هماهنگ طراحی نماید از دغدغه های ذهنی طراحان و مدیران شهری می باشد، اما برای طراحی چنین سیستمی نیاز بهبررسی سیستم های فعلی و حل و یا تغییر و حتی جایگزینی آن با سیستم بهتر و پویا می باشد. مشکلات سیستم فعلی عبارت اند از مسئله ساخت ساز که به سمت تک محصولی شدن می رود و سیستم حمل نقل که مثل شبکه اوختاپوسی درحال رشد در کل شهر می باشد که کم کم منظر شهری تبدیل به بزرگراه های چند طبقه می شود و مسئله سیستمپدافند غیرعامل که همه ساکنین شهرها را به چالش می کشد و همچنین سیستم زیست محیطی که کاملا از دید همه مغفول مانده و توجه مدیران و طراحان شهری به سمت آن نمی باشد به گونه ای که محیط زیست شهری در حال نابودی بوده و هم انسان شهر نشین از آن ضربه می خورد و هم حیوانات و گونه های گیاهی در خطر انقراض و تهدید می باشند.حال جالب این است که ما با دیدن این وضعیت در کلان شهرهای خود الخصوص تهران بازهم شهرهای دیگر را با این سیستم طراحی و مدیریت می کنیم و با انجام کارهای تکراری انتظار نتیجه ای متفاوت را داریم، چرا؟ ما وقتی می بینیم که تهران این کلانشهر با هزینه های میلیاردی و ساعت ها کار نیروی انسانی زیاد باز هم معضلات ترافیکی حل نشدهفراوان دارد و فقط مشکلات این شهر از نقطه ای به نقطه ای دیگر منتقل شده و یا از شکلی به شکل دیگر تبدیل گردیده است پس وقت آن رسیده در سیستم مدیریت و طراحی شهری فکری اساسی کنیم و سیستم های طراحی شهرهای جدیدرا تغییر و سیستم های بهتری را جایگزین کنیم

کلیدواژه ها:

مدیریت ، شهر ، محیط زیست ، مردم ، ارگانیک ، ریزشهر ، فرهنگ ، کالبد شهری ، حمل نقل ، کلان شهر