رابطه هوش های چندگانه با خودکارآمدی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اصفهان

از آن جا که آموزش و پرورش به دنبال رشد همه جانبه انسان است، روانشناسان تربیتی همواره در پی بررسی و شناخت انسان و یافتن راه هایی برای یادگیری بیشتر و بهتر برای او هستند. از این رو اهمیت تفاوت های فردی در یادگیری بسیار مورد تاکید بوده و سعی بر این است که آموزش و یادگیری براساس این تفاوت ها طراحی و برنامه ریزی شود تا بهترین نتیجه حاصل گردد . در عصر حاضر مبحث تفاوت های فردی بسیار مورد تاکید و توجه متخصصان آموزش و پرورش بوده تا آن جا که بی توجهی به آن را تبدیل آموزش و پرورش از یک فعالیت انسانی به یک فعالیت صنعتی و ناعادلانه می دانند. آنها راهبردهایی به منظور رویارویی با این تفاوت ها ارایه نموده اند که از این میان عملی ترین راهبرد، طراحی و برنامه ریزی آموزش و یادگیری بر اساس این تفاوت ها است تا بهترین نتیجه حاصل گردد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه هوش های چندگانه با خودکارآمدی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر اصفهان در سال ( 94-93 ) بود. نتایج تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که از بین هوش های چندگانه ( زبانی- کلامی، منطقی ریاضی، درون فردی، بدنی جنبشی و میان فردی ) با خودکارآمدی عمومی رابطه مستقیم و معنادار وجود داشت. از بین هوش های چندگانه به ترتیب هوش درون فردی، هوش زبانی کلامی و سپس هوش موسیقیایی بهترین پیش بینی کننده خودکارآمدی عمومی بودند.

کلیدواژه ها:

هوش های چندگانه ، شیوه های یادگیری ، خودکارآمدی ، دانش آموز