مکان یابی بهینه جهت طراحی مجموعه تفریحی توریستی با رویکرد توسعه پایدار گردشگری(مورد مطالعه سد گلپایگان)

توسعه پایدار نقطه ایدآل صنعت گردشگری و بسیاری صنایع دیگر در قرن بیست ویکم است. این رویکرد از توسعه بر حفظ یکپارچگی و تنوع زیست محیطی، برآوردن نیازهای اساسی انسان، نگهداری منابع به منظور استفاده نسل های آتی و کاهش بی عدالتی تاکید دارد؛ بنابراین تاکید بر دید بلندمدت و توازن بین افراد، در نسل حاضر و بین انسان ها و سایر ارگانیسم ها در این نگرش وجود دارد. اگر توسعه پایدار یکی از اهداف عینی این عصر از صنعت گردشگری است، پس اندازه گیری عملکرد و اثرات جنبه های اقتصادی، اجتماعی فرهنگی و زیست محیطی آن در مقصدهای گردشگری، یک ضرورت است. در بحث توسعه پایدار گردشگری این نکته را باید در ذهن داشت که رونق گردشگری در هر مکان جغرافیایی در کنار پیامدهای مثبت و منفی اقتصادی- اجتماعی، اثرات زیست محیطی به همراه دارد. با سیاست توسعه گردشگری پایدار می توان ضمن افزایش منافع آن، تاثیرات منفی را به حداقل کاهش دهد. هدف این پژوهش ارزیابی شاخص های توسعه پایدار گردشگری سد گلپایگان و طراحی مکان مناسب برای گردشگری می باشد که این پژوهش از نوع پیمایشی از طریق تهیه پرسشنامه (باز و بسته) و نظرسنجی از 11 نفر از متخصصان، کارشناسان و صاحب نظران حوزه معماری انجام شده است. برای اخذ نظرهای خبرگان از روش دلفی با استفاده از نرم افزار SPSS به صورت سه مرحله ای در قالب طیف لیکرت انجام گرفته شده است. نتایج حاصل نشان می دهد توسعه گردشگری دارای اثرات مثبت و منفی بسیار می باشد که می توان با انجام اقدامات لازم و فراهم کردن امکانات و خدمات گردشگری و با برنامه ریزی صحیح و اصولی به پیشبرد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی توسعه پایدار گردشگری کمک کرد. بنابراین می توان گفت طراحی در مکان سد گلپایگان به توسعه گردشگری شهر کمک قابل توجه ای می نماید.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار گردشگری ، روش دلفی ، گردشگری ، سد گلپایگان