طراحی فرایند تصفیه بیوگاز با حلالهای دیاتانول آمین و سلکزول و مقایسه نتایج

بهبود کیفیت بیوگاز در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است و برای این منظور فرایندهایی نظیر تصفیه با حلال، جداسازی برودتی و جداسازی با غشا ارائه و بررسی شدهاند. هدف از طرح این مقاله عبارتست از ارائه فرایندی براساس تصفیه بیوگاز با استفاده از حلال شیمیایی دیاتانول آمین و حلال فیزیکی سلکزول، ارائه نتایج و مقایسه نتایج بوده است. به منظور شبیهسازی فرایند براساس خوراکی از بیوگاز با شدت 100 کیلومول بر ساعت 65) درصد مولی متان و 35 درصد مولی دیاکسید کربن) از نرم افزار تخصصی پرومکس استفاده شده است. پیکربندی کلی فرایند متشکل از دو بخش جذب و دفع میباشد. براساس یافته های تحقیق، زمانی که از حلال سلکزول برای تصفیه بیوگاز استفاده میشود مصرف انرژی در بخش بازیابی حلال 51/45 درصد و دبی حلال مصرف شده 30/56 درصد کاهش خواهد یافت ولی بدلیل حلالیت متان در سلکزول، شاهد اتلاف 1/184 درصدی متان در جریان دیاکسید کربن خواهیم بود که این امر باعث کاهش خلوص دیاکسید کربن به عنوان محصول دیگر فرایند میگردد. همچنین مشخص گردید که درصد جذب دیاکسید کربن از بیوگاز برای حلالهای دیاتانول آمین و سلکزول بترتیب 99/99 و 95/25 درصد می باشد. در نهایت میتوان گفت که بدلیل حلالیت بالای هیدروکربنها در حلال سلکزول که باعث اتلاف بخشی از متان خواهد شد، این حلال برای تصفیه بیوگاز پیشنهاد نمیشود و بهتر است از حلال دیاتانول آمین استفاده شود تا در این صورت یک جداسازی کامل از متان و دیاکسید کربن موجود در بیوگاز رخ دهد زیرا حضور متان در محصول دیاکسید کربن مانع از استفاده از آن در فرایندهای دیگر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

بیوگاز ، سلکزول ، دیاتانول آمین ، شبیه سازی ، دی اکسید کربن