بررسی تاثیر تخیل بر ساختار خطی نقاشی کودکان

آشنایی با خط به دوران کودکی بر می گردد و تقریبا از دو سالگی به صورت عکس العمل طبیعی و غریزی انسان بروز می کند و تجسم و ادراک هنری آغاز می گردد. بدین شکل که کودک صادقانه ترین ادراکات خود را با خط خطی کردن، نشان می دهد. گرایش کودکان به خط خطی کردن امری غریزی و وابسته به دنیای مخصوص رویایی کودکان می باشد. نقاشی کودک در مراحلی که حوادث اطراف را دسته بندی و عرضه می کند و روند تجریدی و تکامل یافته ای را از زمان خط خطی کردن ساده تا زمانی که خطوط معنی دار و بالاخره مبتنی بر قوانین پرسپکتیو و شالوده ی منطقی رسم می کند می تواند چیزی شبیه به خواب و رویا معنا یابد که تخیل در آن حضور پررنگی دارد. در این پژوهش برآن بودیم تا با توجه به نظریات ر4زت پیرامون تخیل به بررسی آثار خطی کودکان چهار تا هفت سال بپردازیم، به همین منظور طی 10 آزمون که از 25 کودک گرفته شد، ساختار خط در نقاشی هایشان به طور دقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص گردید که کودکانی که در سنین پایین تر قرار دارند از خطوط هیجانی بیشتری استفاده می کنند و عواطف و احساسات درونی خود را به این شکل آشکار می سازند اما با بالا رفتن سن کودک این احساسات کاهش یافته و خطوط جای خود را به اشکال می دهد. پس در نتیجه تخیل در ساختار خطی کودکان هم زمان با رشد کودک از کاهش محسوسی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

تخیل ، ساختار خط ، نقاشی کودکان