نقش سرمایه فکری بر توسعه اقتصادی جامعه

با وقوع انقلاب تکنولوژی و فناوری اطلاعات، از سالهای بعد از 1990، الگوی اقتصاد جهانی، تغییر اساسی کرد دراقتصاد امروز، دانش به عنوان مهمترین سرمایه، جایگزین سرمایه مالی و فیزیکی شده است (قلیچ لی و مشبکی، 1385) سرمایه، در مورد موسسه ها، به هر دارایی برمی گردد که باعث ایجاد جریان های نقدی آتی شود. بیشتردارایی های شناخته شده، ماهیت مشهود و عینی دارند، بنابراین، سرمایه مشهود به دارایی های فیزیکی و مالی سازماناشاره دارد. ارزش این دارایی ها به طور ادواری (توسط شرکت های بخش عمومی) افشا می شود و به آسانی بر رویترازنامه به دست آمده از ثبتهای مالی این شرکت ها، یافت می شود دارایی های فیزیکی، می تواند به معنی زمین،ماشین آلات، موجودی کالا، تجهیزات و... باشد، درحالی که دارایی های مالی به حقوق صاحبان سهام، سرودهایانباشته، سرمایه در گردش، پیش پرداخت هزینه ها، حساب های دریافتنی و گفته می شود اهمیت دارایی های نامشهودمانند: مهارتهای نیروی کار و سازمان) در تعیین سودهای یتی به طور فزاینده ای در حال افزایش است. علاوه براین، شناسایی کردن این دارایی ها مشکلتر است و این سختی مربوط به تعیین ارزش آنهاست که از گذشته تا به امروزادامه داشته است و درست به همین خاطر است که در بیشتر شرکت ها اصلا گزارش نمی شوند همین امر باعث شدهاست که این دارایی ها برای جهان خارج از موسسه، نامریی باقی بمانند و حتی گاهی اوقات برای کارکنان درونسازمان نیز قابل تشخیص نباشند. توماس استوارت یکی از پیشگامان مطالعه در این زمینه، اصطلال پولی سرمایه فکری را برای این دارایی ها مطرح کرد.