کیفر نفی بلد در حقوق کیفری ایران

نظام کیفری ایران که از احکام شرعی و اسلامی نشات گرفته است کیفر نفی بلد را به عنوان یک مجازات اصلی برایبرخی جرایم مانند محاربه، زنا و قوادی معین نموده است. کیفر نفی بلد در قانون مجازات اسلامی به عنوان یکی ازمهمترین کیفرهای محدود کننده آزادی مطرح شده که با دیگر مجازات های محدود کننده آزادی مانند اقامت اجباریتفاوتهایی دارد. در این پژوهش سعی شده است که با شناخت دقیق ماهیت این کیفر و ارزیابی های فقهی و حقوقی آنو تطبیق با نظرات فقها و تحلیل آن بر اساس شرایط زمان و مکان، تغییر و تحولات جوامع بشری با استفاده از قوانین وآیین نامه های جدید و همچنین هماهنگ سازی این کیفر با دستاوردهای جدید علوم کیفری به تحولی مثبت دراجرای مجازات نفی بلد دست پیدا کنیم. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این است که قوانین و آیین نامه هایموجود در زمینه ی اجرای این مجازات از کارایی لازم برخوردار نمی باشند و قوانین موجود نیاز به یکسری بازنگریدارد تا اجرای این کیفر را با اصول حاکم بر واکنش علیه جرم در عصر حاضر همسان نمود.

کلیدواژه ها:

کیفر ، نفی بلد ، تبعید ، مجازات اصلی