بررسی عوامل تاثیر گذار بر همبستگی و وفاق ملی از منظر ابن خلدون

درک رفتار مشارکت آمیز بشر به بینشهایی بر مبنای خیرخواهی انسانی و همچنین توسعه فرهنگی–اجتماعی ملی بستگی دارد. دراندیشه ابن خلدون نیز خویشاوندی و روابط متقابل قومی در مفهموم گسترده آن، بنیان همبستگی ملی قلمداد می گردد. متاسفانهآراء و نظریات منحصربه فرد وی در خصوص مسایل همبستگی تا حد زیادی از دید محققین مغفول مانده است. نظریات او برایدستیابی به الگوی همبستگی و وفاق میتواند به عنوان یکی از منابع بنیادی در راستای یافتن صفات مطلوب سرمایه های اجتماعینیز قلمداد شده و مورد پژوهش علمی قرار گیرد. واژه ی عصبیت برای نخستین بار به عنوان عاملی جهت تقویت حس مشارکت-های اجتماعی مردم در فضاهای زیستی توسط این جامعه شناس مسلمان عنوان شده است.این مفهوم در بطن خویش معانیگسترده ای را در بر دارد از جمله همبستگی اجتماعی، احساس وحدت، حمایت گروهی، وجدان جمعی، شرایط مطلوب اقتصادی،دوری از تجمل و موارد بی شمار دیگر که میتواند به عنوان یکی از اساسی ترین خصوصیات همبستگی و وفاق ملی مطلوبجهت دستیابی به اجتماعی پایدار قلمداد گردد. لذا مقاله حاضر بر آن است تا بر اساس روش توصیفی– تحلیلی و اسنادی بهتجزیه مفهوم عصبیت، به تبیین و تحلیل عوامل تاثیر گذار بر همبستگی و وفاق ملی در اندیشه و آراء ابن خلدون بپردازد وچارچوب فرایندی و محتوایی آن را روشن نماید.

کلیدواژه ها:

ابن خلدون ، عصبیت ، همبستگی ، وفاق ملی ، وحدت