اعتبار و استناد به دلایل الکترونیکی در حقوق دادرسی ایران

؛((داده پیام))، عبارت از امری است که اصحاب دعوا برای اثبات یا دفاع از دعوا به آن استناد می نمایند. چهارچوب نظری حاکم بر حقوق داده پیام در نظام حقوقی ایران با تصویب قوانین جدید در حال تغییر رویکردها و بازتولید کارکردها از مسیر مدیریت دادرسی است. وضعیتی که حاکی از غیر دایمی بودن قوانین و ثبات نسبی آن هاست. امری که با ارزیابی قانون در طول اجرا ملازمه دارد. آگاهی از نتیجه مطلوب ضمن یاری به درک بهتر قانون موجب ارتقای هنر دادرسی نیز می شود. رویکرد اعتبارآوری حقوق داده پیام، برآیند رشد سوابق و داده هایالکترونیکی، انفجار اطلاعات و اقتدار آنسیترال در وحدت گرایی حقوق تجارت بین الملل است.قانون تجارت الکترونیکی ایران و آنسیترال به آزادی طرفین در انتخاب رسانه و فناوری مناسب احترام گذاشته است. اصول بی طرفی فنی و کارکرد یکسان را تا حدی که شیوه های منتخب طرفین با مضمون قواعد حقوقی مربوطه سازگار باشد، مد نظر قرار داده است. با اعتقاد بر این که داده پیام نقش اساسی در ترویج و توسعه اقتصادی در عرصه داخلی و بین المللی ایفا می نماید. بنابراین اعتبار یا قابلیت اجرایی یک دلیل، امضا، سند و یا ارتباط تنها به لحاظ این که در قالب الکترونیکی است، نباید مورد انکار قرار گیرد. باید به اطلاعات موجود به شکل داده پیام، ارزش اثباتی مقتضی داده شود. ادعای جعلیت نسبت به اسناد و مدارک الکترونیکی ارایه شده باید برابر این قانون، قانون آیین دادرسی مدنی و کیفری با ذکر دلیل اقامه شود.

کلیدواژه ها:

داده پیام ، اعتبار ، دلیل الکترونیکی ، دادرسی ، قانون تجارت الکترونیکی ایران