ارزیابی الگوریتم های انطباق اثرانگشت با مثلث بندی دلونی به کمک روش های مبتنی بر بافت

امروزه طیف وسیعی از سیستم ها به یک سیستم تایید هویت مجهز شده اند. یکی از روش های متداول برای شناسایی هویت افراداستفاده از ویژگی های بیومتریک می باشد. به عنوان مثال اثر انگشت و یا ساختار عنبیه چشم از ویژگی های بیومتریک می باشند. آنچهدر این مقاله مورد توجه قرار می گیرد، شناسایی افراد از طریق اثر انگشت می باشتد . یکتی از روش های ساختاری برای انطباق اثرانگشت افراد، استفاده از مثلث بندی دلونی است. مثلث بندی دلونی یکی از ساختارهای شناخته شده در زمینه هندسه محاسباتی است که در حوزه بینایی کامپیوتر کاربرد دارد. در این مقاله از روش های آماری انطباق بافت از قبیل کدLBPو ماتریس همرخداد به همراه مثلث بندی دلونی برای ارایه یک الگوریتم ترکیبی انطباق اثرانگشت استفاده خواهیم کرد. در نهایت از روش های انطباق بافت ذکر شده استفاده می کنیم و با انجام آزمایش های گوناگون برروی 21 پایگاه دادهFVCنشان می دهیم، مثلث هایی که از نظر خواص هندسی بر هم منطبق هستند از نظر بافت بر هم منطبق نمی باشند. این مساله ضریب اطمینان پایین این الگوریتم ها را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

بینایی کامپیوتر ، هندسه مااسباتی ، اثر انگشت ، مثلث بندی دلونی ، کدLBP ، ماتریس همرخداد