جهانی شدن به مثابه یک تغییراساسی دربرنامه ریزی درسی آموزش و پرورش باتاکید برحفظ بومی گرایی درایران

دنیای امروز دنیایی است که به سرعت درحال تغییروتحول دگرگونیهای عمیق دربنیانهای جامعه و پیشرفت های سریع علوم و فناوری دراثرجهانی شدن انسان ها و نهادهای اجتماعی را با وضعیتی جدید مواجه ساخته است درایران توجه به سازمان ها ونحوه ی طراحی برنامه های این سازمان ها و نحوه بومی کردن این برنامه ها پدیده نسبتا جدیدی است که توجه تمامی متخصصین درایران را دراین زمینه می طلبد یکی ازسازمان های مهم و موثر درجهان امروز سازمان آموزش و پرورش است سازمانی که الگوی کلیه نهادها و موسسات رسمی جامعه می باشد و بارشد و توسعه هرجامعه ازجهات اخلاقی سیاسی اجتماعی فرهنگی و اقتصادی پیوندی ناگسستنی دارد ازانجایی که طراحی و برنامه ریزی درسی دراین سازمان میتواند نوعی هماهنگی و انطباق با مسایل ناشی ازجهانی شدن را ایجاد کند مطالعه برنامه ریزی درسی و انطباق برنامه های درسی با فرایندهای تغییر وتحول منتج ازجهانی شدن و جوانب ناشی ازآن دراین سازمان بطور اعم و درمدارس و دانش اموزان بطور اخص حایز اهمیت فراوان است دراین مقاله سعی برآن شده است تا تاثیر جهانی شدن برنهادهای اجتماعی به خصوص آموزش و پرورش و نحوه تعامل این نهاد با تغییرات ناشی ازآن و همچنین نحوه طراحی برنامه های درسی بادرنظر گرفتن تغییرات جهانی و همچنین حفظ و طراحی برنامه ریزی های درسی بومی باتاکید برنیازمندیهای جامعه ایران مورد بررسی قرار میگیرد

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، بومی گرایی ، برنامه ریزی درسی ، آموزش و پرورش