ارزیابی دفن و تفکیک زباله از مبدا و تهیه کمپوست با همکاری و مشارکت جوامع محلی و بومی ( منطقه مورد مطالعه: روستای سرتخت، شهرستانصحنه، استان کرمانشاه)

رشد بی سابقه جمعیت انسانی، یکی از اساسی ترین موضوعات تاریخ جهان است که بیشترین آسیب های مطرح بر کره خاکی را رقم زده است. گرچه امروزه تکنولوژی و فناوری موجب بهبود سطح زندگی بشر شده است، لیکن افزایش نرخ تولید و مصرف بیش از حد، به معضلات محیط زیستی بهداشتی و در نتیجه ازدیاد پسماند، منجر شده است. شیرابه های حاصل از زباله، سبب آلوده شدن خاک و آب های زیرزمینی و سطحی شده که این خود به عنوان یکی از چالش های عمده پیش روی بشر خودنمایی می کند. رعایت اصول پاکیزگی، بهداشت و حفظ محیط زیست، ایجاب می کند که زباله ها در حداقل زمان از منازل و محیط زندگی انسان دور و در اسرع وقت دفع شوند. اهمیت دفع بهداشتی زباله ها در جامعه، زمانی عملی خواهد شد که خطرات ناشی از آنها به کمک آموزش و فرهنگ سازی در جامعه شناخته شود. روش های معمول که تاکنون برای دفع زباله به کار گرفته شده است، شامل بازیافت، سوزاندن، دفن بهداشتی و تهیه کمپوست با استفاده از سیستم های سنتی، نیمه صنعتی و مدل های پیشرفته هوازی و غیرهوازی است. با توجه به موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی کشور، روشهای سوزاندن، کمپوست و دفن بهداشتی به صورتی که در ابتدا با اجرای سیستم های بازیافت و تفکیک از مبدا همراه باشد، از اهمیت خاصی برخوردار است. روستای سرتخت در استان صحنه کرمانشاه، به عنوان منطقه مورد نظر در این تحقیق انتخاب شد. عامل اصلی انتخاب این منطقه، انباشت و دپوی زباله ها به مدت پانزده سال در محیط و بروز نارضایتی افراد محلی بود. در این تحقیق، از روش میدانی، پرسشنامه و مصاحبه به منظور بررسی مشکلات استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که با آموزش و تفکیک زباله از مبدا و ارتقاء سطح دانش ساکنین بومی مناطق روستایی، می توان از انباشت زباله ها در طبیعت پیشگیری کرده و حجم زباله ها را کاهش داد. همچنین می توان با تسهیل گری و مشارکت اهالی، اشتغال زایی نموده و حساسیت آنها را به حفاطت از محیط زیست افزایش داد. میزان مشارکت و همکاری افراد بومی در منطقه مورد مطالعه، رضایت بخش، و میزان تناسب، متوسط ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

زباله ، کمپوست ، آموزش ، بهداشت ، حفاظت محیط زیست