بررسی اسکان های موقت پس از سوانح (طبق آخرین مطالعات)

بعد از وقوع هر بحران طبیعی ، خسارت های بزرگی به ساختمانها وارد می گردد و باعث می شود که آن خانه ها غیر قابل سکونت شوند و تعداد بیشماری از مردم بی خانمان شوند. بازسازی به موقع مسکن،نقش تعیین کننده ای را در بهبود فاجعه ایفا می کند و تامین اسکان موقت بازماندگان یک قدم بسیار مهم محسوب میشود. در طی بازسازی مسکن دائمی ، خانه های موقت این امکان را به بازماندگان می دهد که یک مکان خصوصی و امنی را برای بازگشت به زندگی عادی خود داشته باشند. خانه های موقت پس از وقوع بلاهای طبیعی بطور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند ، اما اینخانه ها تا حد زیادی مورد انتقاد هستند به خصوص از نظر ناپایداری و ناهمگونی فرهنگی . هدف این تحقیق شناسایی مشکلات اصلی و مدیریت آنها می باشد تا از ایجاد دوباره آنها جلوگیری نماید.روش تحقیق به کارگرفته شده در این پژوهش توصیفی تحلیلی و استدلال قیاسی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای می باشد.نتیجه این پروژه برخی از دستورالعمل هایی که می تواند باعث کاهش اثرات ناشی از این مشکلات شود را پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

سرپناه ، اسکان موقت ، مدیریت بحران ، عدم پایداری ، ناهمگونی فرهنگی