اثر جهت پذیری در تحلیل خطر تهران

رشد سریع شهرها و شهر نشینی در کلان شهرهایی که در نزدیکی گسلهای فعال قرار دارند احتمال وقوع زلزله ای شدید در نزدیکی این شهرها و در آینده ای نزدیک را افزایش داده است. با توجه به موقعیت شهر تهران در نزدیکی چندین گسل و اهمیت سیاسی و اقتصادی این شهر که پایتخت ایران میباشد، برای مدیریت بهتر و آگاهی دقیقتر، نیاز به شناخت کامل ریسکها و خطرات زلزله میباشد. این موضوع و اینکه زلزله های حوزه نزدیک اثرات مخربتری نسبت به زلزله های حوزه دور بر روی سازه ها دارند، بررسی کمی اثرات زلزله حوزه نزدیک را برای تحلیل ریسک و تحلیل خطر در این مناطق ضروری میسازد. در این نوشتار در مورد چگونگی ایجاد چارچوبی برای در نظر گرفتن اثرات زلزله حوزه نزدیک برای تحلیل ریسک و در ادامه تحلیل خطر احتمالی تهران ارائه میشود و نشان داده میشود که در نظر نگرفتن اثرات حوزهنزدیک میتواند به برآوردهای غیر محافظه کارانه و خطرناک منجر شود.

کلیدواژه ها:

تحلیل خطر ، تحلیل ریسک ، پالس ، حوزه نزدیک