آسیب های مشترک ساختمانهای مصالح بنایی در زلزله های اخیرو نحوه مقاوم سازی آنها

معمولانگرش طراحی ساختمانها در برابر زلزله بگونه ای است که سعی می شود ساختمانها و بناها در برابر عوامل خارجی و تحت الارضی و زمین لرزه ای مقاوم باشند.از آنجایی که درصد بسیار بالایی از ساختمانهای موجود در برابر حوادث تحت الارضی و زمین لرزه ای آسیب پذیرند,نیاز به یک برنامه جامع بهسازی و ایمن سازی وجود دارد .بخش اعظم نقاط کشور ایران با قرارگرفتن در محدوده پهنه با خطر نسبی خیلی زیاد وبا توجه به سابقه طولانی زلزله خیز بودن, سالانه شاهد زمین لرزه های متعدد (پایین تر از 4.5 ریشتر) می باشدکه مقاوم سازی ساختمانهای این مناطق زیر نظر بنیاد مسکن انقلاب اسلامی آغاز شده واز این لحاظ لزوم دقت در مقاوم سازی ساختمانهای موجود بیش از پیش احساس می شود. تقویت ساختمانهای موجود که بر اثر زلزله آسیب دید ه اندمعمولا از لحاظ فنی بسیار پیچیده تراز طراحی و اجرای ساختمانهای جدید است.نامشخص بودن اجزای سازه ای و نوع مصالح مصرف شده از یک سو وعدم تطابق ساختمانها ی موجودبا مدلهای کلاسیک سازه ای از سوی دیگر تخمین مقاومت لرزه ای را بسیار دشوار می کند.علاوه بر این درجه یکپارچگی سقف ها و نیز نحوه اتصال اجزای سازه ای به یکدیگر نامسخص است. در این مقاله به یک ارزیابی اجمالی بر روشهای مقاوم سازی ارائه شده توسط شرکت های مهندسین مشاور در مورد ساختمانهای مصالح بنایی و معایب و محاسن ومشکلات اجرای این روشها پرداخته می شود و در نهایت پیشنهاداتی برای رفع این نواقص و مشکلات اجرایی ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

بهسازی ، زلزله ، شاتکریت ، ساختمان مصالح بنایی ، ترک کششی