بررسی شاخصه های آسایش حرارتی در فضای باز مسکونی شهر مشهد

خالقان فضا باید درک صحیحی از رفتار انسان در محیط های متفاوت داشته باشند به نحوی که پیوند انسان و مکان را قوی تر سازند خانه های امروزی با امکانات و شرایط زندگی موجود قابلیت پاسخگویی به بسیاری از نیازمندی های انسان سنتی ایرانی را ندارند بریدن از ارزش های حاکم بر جوامع سنتی مبتنی بر ارتباط مستحکم با طبیعت و تعاملات اجتماعی در دراز مدت منجر به نارضایتی می گردد از یکسو امکانات و شرایط زندگی امروز اجازه زندگی در خانه های ویلایی را به بسیاری از شهروندان نمی دهد از سوی دیگر نیاز به وجود فضایی مکمل در کنار فضای داخلی آپارتمان جهت پاسخگویی به نیازهای تفریحی ایجاد رابطه های مستمر با طبیعت و گسترش بخشی از عملکردهای فضای داخل به خارج ضرورت توجه به فضای باز را تبیین می نماید از منظر دیگر توجه به فضاهای باز به عنوان محلی برای برقراری تعاملات اجتماعی و در پی آن افزایش حضور مردم و در نتیجه افزایش امنیت اجتماعی و ایجاد حس مسئولیت در ساکنان نسبت به محل زندگی خود ضروری است.مسئله این است که چه اقداماتی را می توان در جهت دست یابی به آسایش حرارتی در محیط های باز شهری انجام داد؟ و آیا می توان از این اقدامات بصورت نظام مند در جهت ساماندهی حرارتی و محیطی فضاهای باز شهری استفاده کرد؟ این پژوهش به راهکارهایی می پردازد که باید توسط معماران ، برنامه ریزان و طراحان شهری در طراحی فضای باز در راستای تعدیل شرایط خرد اقلیم شناخته و به شیوه صحیح به کار گرفته شود برای این منظور ابتدا مطالعاتی وسیع در زمینه شناخت موضوع ، آسایش حرارتی در فضاهای باز و همچنین بررسی شاخصه های آنها برای دستیابی به اصول طراحی مسکونی همساز با اقلیم به صورت کتابخانه ای و همچنین اینترنتی و بررسی مقالات بسیار انجام گرفت.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، فضاهای باز ، معماری پایدار ، مسکن