جستاری در مفهوم هویت در معماری

واژه هویت، سابقه ای به بلندای تاریخ آفرینش دارد. آن زمان که بشر در پی شناخت خود و محیط اطرافش برآمد؛ هویت زاده شد و بشر در پی پاسخگویی به ذات هویت جوی خود به هنر و معماری چشم دوخت. معماری که از آغاز با اعتقادات، باورها، آداب و رسوم و فرهنگ انسان زاده شده بود به عنوان عاملی هویت بخش مورد توجه قرار گرفت که بنا را از صرفا یک کالبد فیزیکی دور ساخته و به آن معنا می بخشید. حال براستی هویت چیست و مولفه های موثر بر آن کدامند؟ رابطه معماری با هویت چیست؟ آیا هویت به معنای تقلید از آثار معماری گذشته است؟ و آیا هویت در تضاد با نوآوری است؟ در این پژوهش سعی شده با بهره گیری از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای پاسخ این پرسش ها را بیابیم. یافته های پژوهش نشان می دهد که هویت با روح بنا درآمیخته و شناخت انسان، باورها و اعتقاداتش (قومی، مذهبی و...)، مکان زندگی و ویژگی های محیطی و اقلیمی آن و توجه به عامل زمان و بهره گیری از فناوری های روز، در هویت بخشی به یک اثر معماری موثرند.

کلیدواژه ها:

هویت ، معماری ، اعتقادات ، محیط ، زمان