تقابل سنت و مدرنیته در خانه های دوره قاجار ( مطالعه موردی: شهر اردبیل)

معماری مدرن جنبشی بود که در اوایل قرن بیستم با فلسفه این که کارکرد با ایده هایی ترکیب میشد که مفاهیم و فرمهای تاریخی از آن حذف می شد، رشد یافت . و از آن جا که سنت عبارت از باور یا رفتاری است که در یک گروه یا جامعه از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود، دارای معنای نمادین یا اهمیت ویژه ای است و ریشه آن به گذشته برمیگردد . دوره قاجار را می توان دروازه ورودی تفکرات و تئوری های مدرنیته غرب به ایران دانست. رویارویی مدرن و سنت همیشه دستخوش آثاری است که باعث بوجود آمدن پارادوکس هایی بوده که ماحصل آنها از دست دادن تدریجی هویت معماری ایرانی بوده است. در این مقاله سعی بر این است تا عناصر تاثیرگذار در طراحی خانه های دوره قاجاری را بررسی کرده و به شناخت تقابل معماری مدرن و سنتی در این خانه ها پرداخت. مقاله حاضر با استفاده از روش تحقیق توصیفی میدانی سعی در دستیابی به تاثیرات مدرنیته در خانه های دوره قاجار در اردبیل می باشد . نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بیشتر خانه های تاریخی اردبیل هویت قاجاری داشته و در تقابل با سنت و مدرنیته بوده است. در معماری خانه های اردبیل هر چند تاثیرات اندیشه ها و ظواهر و عناصر غربی مشاهده می شد، ولی معماری خانه ها مطابق با اصول و مبانی خانه های سنتی با حفظ روابط فضایی و حفظ هویت پایه بوده است.

کلیدواژه ها:

سنت ، مدرنیسم ، خانه های قاجار ، اردبیل ، تقابل