بررسی رابطه جنسیت کاربران و کیفیت فضاهای شهری (با تاکید بر مسائل زنان)

هر اجتماع نیاز به عرصه هایی برای حضور دارد و در این بین فضای شهری به دلیل ساختار کالبدی و کارکرد اجتماعی، بارزترین نمود فرهنگی هر ملت است. در طول تاریخ انسانی، جنسیت عامل مهمی در شکل گیری جایگاه فرد و به تبع آن میزان حضور او در بستر اجتماع بوده است. همواره جوامع بر حسب فرهنگ های متفاوت، نقش های گوناگونی را در نحوه ی استفاده از فضا و تجربه ی آنها در رابطه با فضا، به زن و مرد نسبت داده اند. زنان که حدود نیمی از جمعیت جهان را به خود اختصاص داده اند، علاوه بر نقش مقدس مادری و مسئولیت هایی که در سطوح مختلف اجتماعی داشته اند، امروز نه تنها در عرصه های آکادمیک و حرفه ای وارد شده اند و در آن از کمیت و کیفیت مناسبی برخوردارند، بلکه با حضور دائم خویش در شهرها و فضاهای امروزین، این عرصه ها را با توجه به نیازها و خواسته های خویش تولید و مصرف می نمایند. این حضور بی نظیر آنان علی رغم تمامی مشکلات موجود، گفتمان معماری و شهرسازی جهان و همچنین ایران را به چالش کشیده است. آنان خود را کنشگری مهم می دانند و دیگر نمی خواهند نیازها و خواسته ها و همچنین توانمندی هایشان در مشارکت برای برنامه ریزی و طراحی شهرهای انسانی و فضاهای دموکرات نادیده پنداشته شود، یا از آن غفلت گردد.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، جنسیت ، زنان