نانومعماری و کاربرد فناوری نانو در تحقق ساختمان های پایدار

هدف از یک معماری پایدار یک توسعه پایدار می باشد که برای توصیف طراحی ساختمان های مقاوم از نظر تکنیکی ، مصالح ، اکولوژیک و محیطی به کار می رود خلق ساختمان های پایدار نیازمند توجه به پایداری عناصر تکنولوژیک و منابع و محیط است بنابراین هدف معمار یافتن تورازنی بین مسائل تکنیکی و مواد موجود بودن منابع و پایداری محیطی است پایداری زیست محیطی به معنای بهره گیری و بهره برداری از منابع طبیعی به قسمی که نیاز کنونی جهان به انرژی براورده شود و تامین نیازهای نسل بعدی به خطر نیفتد که به طور حتم باید با بهره برداری پر بازده از منابع انرژی در حفظ و صیانت از آنها کوشش نمود . نه تنها استفاده موثر از منابع انرژی بلکه بالا بردن دوره عمر مفید مواد و مصالح ساختمانی از معیارهای مهم در جهت حفظ پایداری زیست محیطی می باشد معماران باید بر استفاده از مصالح و تکنولوژی های بادوام نیازمند نگهداری کمتر، قابل استفاده مجدد و اقتصادی تمرکز کنند فناوری نانو مسیری جدید را فراروی معماران و متخصصان عرصه ساخت و ساز گشوده تا بتوانند با بهره گیری از آن روش های جدید تولید مواد و مصالح پر بازده تر و با عملکرد بهتری را ارائه دهند در این مقاله که تحقیقات آن بر مبنای جستجوهای اینترنتی و مطالعات کتابخانه ای به روش توصیفی - تحلیلی ارائه می شود سعی بر آن شده تا با معرفی مواد نانو بنیان و کاربرد آنها در صنعت ساختمان به ضرورت بکارگیری نانو مواد در جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان و همچنین کاهش آلودگی محیط در کنار بهره وری از مبانی موجود در پایداری محیط پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

نانو ، معماری ، فناوری ، ساختمان ، پایدار