ساماندهی محلات شهری با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی: محله شعربافان لاهیجان)

امروزه به دلیل افزایش جمعیت و رشد سریع شهرها، محلات شهری فرصتی برای آنکه خود را با مقتضیات زمان وفق دهند ندارند، به همین دلیل قادر به پاسخگویی به نیازهای ساکنان خود نیستند و نابسامانی های زیادی بر آنها حاکم شده است. بدین منظور برای غلبه بر شکاف بین این دو حوزه، حوزه کلان شهرها و حوزه خرد محلات شهری، نگرش توسعه پایدار محله که حاصل تلفیق دو رویکرد توسعه محله ای و توسعه پایدار است، می کوشد به نیازهای محله در دوران تغییرات سریع و نیازهای متغیر پاسخ دهد. بواقع استدلال این نوشتار بر این مبناست که برای ایجاد توازن و همگنی در عناصر و مولفه های گوناگون شهر، می بایست یک رویکرد و پارادایمی داشته باشیم که در این مقاله رویکرد توسعه پایدار محله ای انتخاب شده است. یکی از اهداف مهم برنامه ریزی شهری، در سطوح کلان، توسعه پایدار شهرها و در مرحله بعد و در سطوح خرد، توسعه پایدار محلات شهری می باشد که دستیابی به این مهم، مدیریت محله محور می باشد، که محلات را به عنوان سلول های شهری می داند. محله پایدار باید به گونه ای برنامه ریزی شود که ضمن بهره برداری کارآمد از منابع، حق انتخاب و بهره مندی عادلانه از محیط را به ساکنین دهد. بطور کلی رویکردی که فرایند برنامه ریزی محلات را به این سمت سوق می دهد، رویکرد توسعه محلهای پایدار است. محله شعربافان جزو محلات بدوی شهر لاهیجان بوده که از بافتی سنتی (دارای 50 % بافت فرسوده) برخوردار است. مهمترین مشکلات محله ریزدانگی بافت موجود، تراکم بالا و نفوذ ناپذیری می باشد.

کلیدواژه ها:

ساماندهی ، توسعه پایدار ، لاهیجان ، محله شعربافان