شناسایی مولفه های موثر در طراحی پایدار فضاهای پیاده محور شهری با هدف باز تولید سرمایه اجتماعی (با تاکید بر تقویت بعد عملکردی از طریق طراحی پایدار)

امروزه تلاش برای افزایش قابلیت پیاده مداری در شهرها با توجه به نیاز جدی در جهت تقویت تعاملات اجتماعی شهروندان و کاهش اثرات نامطلوب زندگی شهری امری ضروری می باشد از این رو توجه به مقوله شهر پایدار که به دنبال بهبود شرایط اجتماعی ، اقتصادی ، زیست محیطی ، عملکردی و کالبدی محیط زندگی انسان است حضور فضاهای عمومی پیاده محور را به عنوان عنصری کلیدی در شهر لازم می داند پیاده مدار شدن فضاهای شهری علاوه بر آنکه پویایی و سرزندگی را در شهرها تقویت می کند بستری مناسب را برای انجام مراودات اجتماعی و برقراری تعاملات جمعی به وجود می آورد این موضوع به نوبه خود مقدمات تولید و تقویت سرمایه اجتماعی را به عنوان ثروتی پایدار در شهرها ایجاد می کند تا با افزایش سطح کیفیت اجتماعی ، ارتقای سطح پایداری شهرها را نیز موجب شود. بر این اساس طراحی و ساماندهی فضاهای عمومی شهری با تاکید بر پیاده راه هایی شهری موضوعی حائز اهمیت است از این رو این نوه مداخله در فضا لازم است منطبق با اصول و معیارهایی باشد که بتواند تقویت سرمایه اجتماعی را نیز به همراه داشته باشد لذا با توجه به اصول طراحی محیطی به همراه ملاحظات شهری در طراحی پیاده راه می تواند محیطی مطلوب را برای حضور هر چه بیشتر شهروندان مهیا سازد این پژوهش به منظور پاسخگویی به این سوال که بر مبنای چه مولفه هایی پیاده زاه سازی و ارتقای کیفی آنها می تواند بر میزان تعاملات اجتماعی شهروندان تاثیر گذار باشد؟ از استفاده از روش توصیفی و تحلیلی بهره گرفته است. لذا با بررسی مفاهیمی چون توسعه پایدار، توسعه پایدار شهری، طراحی پایدار ، نقش پیاده راه های شهری را در مطلوبیت محیط های شهری تبیین نموده است همچنین با توجه به اهمیت طراحی پایدار پیاده راه های شهری در افزایش سطح یفیت آنها مولفه های موثر بر آن به منظور به کار گیری در طراحی با هدف افزایش میزان تعاملات اجتماعی و تقویت سرمایه اجتماعی شناسایی و در نهایت سیاست ها و راهبردهایی برای طراحی پایدار پیاده راه های شهری پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، طراحی پایدار ، فضاهای پیاده محور شهری ، سرمایه اجتماعی ، مولفه های کیفی