تبیین شاخصهای توسعه پایدار و ارتقای شاخصهای محیط زیستی و شناسایی نقاط ضعف و قوت آن در استان کهگیلویه و بویر احمد

نگاهی اجمالی به تحولات اقتصادی و اجتماعی کشور و همچنین ظرفیتهای بالقوه کشور گویای این است که کشور ایران از قابلیت های بسیار زیادی برای توسعه برخوردار است، اما تاکید صرف بر جنبه های اقتصادی و اجتماعی و بدون توجه به محدودیتهای محیط زیستی نمی تواند کشور را به سوی توسعه پایدار رهنمون سازد. بنابراین برای قرار گرفتن در چرخه توسعه پایدار باید کلیه شاخص های این رویکرد را ارتقاء داد. در این پژوهش استان کهکیلویه و بویر احمد به عنوان مطالعه موردی جهت بررسی ارتقای شاخص های محیط زیستی انتخاب گردید. بررسی عوامل مؤثر در دستیابی به هدف بهبود شرایط و ارتقای شاخص های زیست محیطی در این استان نشان داد کارشناسان و مدیران شرکت کننده در این نظر سنجی ضمن تأیید اهمیت کلیه عوامل برگزیده شده، عامل دسترسی به خدمات زیر بنائی را به عنوان مهمترین عامل و نظارت های محلی را به عنوان کم تأثیر ترین عامل برگزیدند.در این پژوهش همچنین نقاط قوت و فرصت استان نیز بررسی شد و در میان عوامل بررسی شده، شرایط طبیعی و وجود برنامه های مصوب اجرائی، را می توان به عنوان نقاط قوت و کارآئی مدیریت منابع و نیازهای اقتصادی را به عنوان نقاط ضعفقلمداد کرد.

کلیدواژه ها:

استان کهکیلویه و بویر احمد ، شاخص های محیط زیستی ، توسعه پایدار