بررسی و تحلیل وضعیت شاخصهای ایمنی در پارکهای شهری (نمونه موردی: پارک ملت شهر مشهد)

توسعه علم و تکنیک با وجود فوایدی که در بعد اقتصادی و توسعه صنعت دارد، متأسفانه در صورتی که همراه با توسعه پایدار نباشد، باعث ضررهای جبرانناپذیری به طبیعت و محیط زندگی میشود. گسترش کارخانه جات و افزایش ماشین آلات باعث تخریب بیش از حد محیط زندگی انسانها و بر هم خوردن تعادل کیفی هوا شده است. در چنین جامعه ای افراد به مکانی برای استراحت و گذراندن اوقات فراغت خود نیاز دارند. اندیشمندان یکی از مؤثرترین راه های مقابله با معضلات شهرنشینی را تقویت رابطه انسان شهرنشین با طبیعت دانسته اند، رابطه ای که در زندگی شهری تا حدودی گسسته شده است. پارک و فضای سبز شهری از مهمترین عوامل مؤثر در شکلدهی به پایداری اجتماعی اند و به عنوان یکی از شاخصهای توسعه یافتگی جوامع محسوب میشود، اما عوامل متعددی مانند مشکلات زندگی شهری، ایمنی و امنیت و متناسب نبودن امکانات مورد نیاز، روند استفاده از این مکانها را کاهش داده است. بنابراین در این مقاله به بررسی و تحلیل شاخص های ایمنی در پارک ملت شهر مشهد براساس پنج شاخص ایمنی پرداخته شده است. این تحقیق از نوع کاربردی به روش توصیفی– تحلیلی است و روش جمع آوری اطلاعات به دو روش کتابخانه ای و میدانی بوده است. تعداد پرسشنامه از طریق فرمول کوکران 150 به دست آمد. با توجه به اطلاعات بدست آمده میتوان نتیجه گرفت که از لحاظ ارتباط بین شاخص کلی ایمنی با ویژگیهای فردی سن و سواد، ارتباط معناداری در سطح 99 درصد وجود دارد. اما از لحاظ دو ویژگی فردی جنس و وضعیت تأهل با این شاخص عدممعناداری وجود دارد. در بین پنج میانگین مورد بررسی، بالاترین میانگین شاخص ایمنی پارک، به زیر شاخص ایمنی بهداشتی با رقم 52/99 تعلق دارد و پائینترین میانگین هم به زیر شاخص دسترسی فیزیکی با رقم 8/49 اختصاص دارد. در نهایت، میانگین کلی شاخص ایمنی پارک ملت شهر مشهد رقم 94/97 بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

پارک ، شاخصهای ایمنی ، پارک ملت ، شهر مشهد